Gracias a dos entrañables y fantásticos estudiantes sigo ampliando el número de traducciones. ¡Ya son 48!
En primer lugar en bielorruso, la primera en cirílico (el alfabeto impuesto por el Imperio ruso en el siglo XIX) y la segunda con el alfabeto latino que muestra más su conexión de cientos de años con el mundo católico.
Усход
Усход – гучыць ён быццам бы усмешка.
Усмешка тая, праз якую заззяе вечар,
Калi за сонейкам прыходзе ноч сырая
Ды велiчна ўзыходзiць месяц, што час спакваля супыняе.
Не прамiнуй падараваць усмешку, таму хто для цябе,
Нiбыта сонейка, яскрава зiхацiць.
Uschod
Uschod – hučyć jon byccam by uśmieška.
Uśmieška taja, praz jakuju zaźziaje viečar,
Kali za soniejkam prychodzie noč syraja
Dy vielična ŭzychodzić miesiac, što čas spakvalia
supyniaje.
Nie praminuj padaravać uśmiešku, tamu chto dlia ciabie,
Nibyta soniejka, jaskrava zichacić.
La segunda es en chino tradicional, sé que estaba ya pero la he tenido que retocar.
